Cześć Przyjaciele!
„Projekt dzielnicowy” – tak nazwałem cykl wpisów, w których pragnę przybliżyć 7 ciekawych miejsc i 7 punktów widokowych różnych Gdańskich dzielnic. Dodatkowo opracowałem trasy spacerowe, spajające najciekawsze miejsca, abyście mogli na własną rękę wszystko obejrzeć.
Dla porządku: w „projekcie dzielnicowym”, każdej kolejnej dzielnicy poświęcę, jak wspomniałem wyżej, trzy wpisy. Będę je publikował co czwartek przez 2 lub 3 tygodnie.
(Przy mniej zasobnych w ciekawe miejsca dzielnicach, będę je łączył lub pomijał naturalne punkty widokowe, których np w Nowym Porcie nie ma).
Pierwszą dzielnicą jest Wrzeszcz!
Pokazałem Wam również Brętowo, Stare Szkoty, Aniołki, Siedlce, Piecki-Migowo, Nowy Port, Wyspę Sobieszewską, Oliwę, Zabornię, Orunię, Brzeźno, Ujeścisko, Górki Zachodnie, Przymorze, Stogi, Św. Wojciech i Lipce, Jasień, Młyniska i Letnicę, Chełm i Wzgórze Mickiewicza, Łostowice, Osową, Kokoszki, Przeróbkę, Wisłoujście, Olszynkę, Rudniki i Matarnię, Zakoniczyn, Zaspę, Strzyżę, VII Dwór, Szadółki, Rębowo, Żabiankę, Jelitkowo, Biskupią Górę, Nowe Ogrody i Fort Góry Gradowej oraz Stare Przedmieście, Dolne Miasto i Długie Ogrody. Na górze witryny, znajdziecie zakładkę „PROJEKT DZIELNICOWY”, gdzie zastaniecie wszystkie wpisy tego właśnie projektu.
Co ważne! Możecie zobaczyć pierwszy wpis z „projektu dzielnicowego” – 7 ciekawych miejsc/obszarów we Wrzeszczu, do którego lektury zapraszam TUTAJ, oraz drugi – 7 świetnych punktów widokowych we Wrzeszczu, do zobaczenia TUTAJ.
W niniejszym artykule, opisałem propozycję trasy po Wrzeszczu, łączącej większość z miejsc, które widzieliście w dwóch poprzednich artykułach.
Zapraszam serdecznie na spacer po Wrzeszczu!
Góra Szubieniczna
Nasz spacer zaczniemy od Szubienicznej Góry z przepięknym widokiem, do której dojdziecie od ul. Sobieskiego bądź Smoluchowskiego (zob. na mapie). Startujemy zatem mocnym uderzeniem, rozpoznajemy teren, oglądamy również dalsze dzielnice, nawet Zatokę Gdańską.
Park w Królewskiej Dolinie
Kilka kroków dzieli nas od ul. Sobieskiego, którą idziemy w górę, skręcając w prawo za przystankiem “Kręta”. Łatwo trafimy do tajemniczego Parku w Królewskiej Dolinie. Gdyby Wrzeszcz był dużym domem, to miejsce byłoby takim trochę baśniowym, enigmatycznym pokojem.
Pileckiego -> Matejki -> Sobótki
Wychodzimy z drugiej strony na ul. Do Studzienki, kierując się aż do ul. Pileckiego. Niesamowite wrażenie, trafić z ruchliwej ulicy, w spokojną uliczkę, pełną ładnych, starych domów. W naturalny sposób docieramy do Matejki, z którą witamy się na moment, gdyż po chwili odbijamy w lewo w ul. Sobótki. Już tutaj kolejne domy zachwycają zdobieniami i wykończeniem, wrażenie to jest jeszcze większe na Jaśkowej Dolinie.
Jaśkowa Dolina i jej park
Wita pełnymi uroku willami, a każde kolejne spojrzenie jest jest śliczny obraz na ścianie w klimatycznej galerii. Za kamienicą pod numerem 74, skręcamy w lewo do Parku Jaśkowej Doliny. Tam czekają dwa wspaniałe punkty widokowe, skąd zobaczycie zabudowę Wrzeszcza i morze na horyzoncie. (Dojście pokazane jest na mapie).
Wracamy na Jaśkową Dolinę, schodzimy kawałek w dół, by skręcić w lewo w ul. Pawłowskiego. Wprost z niej wchodzimy do drugiej części Parku Jaśkowej Doliny. Instynktownie kierujemy się prosto i później w lewo, mijamy pomnik Gutenberga, za którym łatwo dochodzimy do Podleśnej Polany. Zgodnie z trasą na mapie, udajemy się do kolejnego, świetnego punktu widokowego. Trzymając się porównania z domem, każdy kolejny punkt jest jak okno, przez które można wyjrzeć i podziwiać krajobraz.
Ulica Wajdeloty
Wracamy na Podleśną Polanę, z której wychodzimy wprost na ulicę Podleśną. Dalej śmigamy Batorego, Topolową, Partyzantów i De Gaulle’a, do Grunwaldzkiej. Następnie Klonowa, tunel pod torami kolejowymi i już wychodzimy na ul. Wajdeloty. Odkrywając piękno kamienic i przestrzeni publicznej, możemy wstąpić na kawę lub coś zjeść, chociażby do jednej z moich ulubionych pizzerii “Ósemki”.
Różnorodność zabudowy
Opuszczamy Wajdeloty, skręcając w Waryńskiego, kierując do Al. Grunwaldzkiej. Kiedy skręcimy w Do Studzienki, po chwili zanurzamy się w ul. Politechnicznej, prowadzącej do Kolonii Abegga. Zwróćcie uwagę na różnorodność zabudowy, jaką mijamy po drodze – urocze kamienice przy Waryńskiego, powojenna GGM (Grunwaldzka Dzielnica Mieszkaniowa) przy Grunwaldzkiej, klimatyczne domy przy ul. Własna Strzecha. A jakby tego było mało, tuż obok mamy ul. Narutowicza, wiodącą do głównego gmachu Politechniki Gdańskiej.
Podsumowując
Cała trasa ma około 10 km (11,5 km licząc z dojściem z przystanku tramwajowego “Traugutta” przez ul. Smoluchowskiego do Szubienicznej Góry), zatem nawet z podejściami na punkty widokowe, jest spokojnie do przejścia jednego dnia. Wierzę, że weźmiecie “zgapkę” z poniższej mapki i ruszycie tą przykładową drogą przez Wrzeszcz.
Oczywiście Wrzeszcz to znacznie więcej, aczkolwiek już taka trasa będzie dobrym wstępem. Zaglądajcie też do dwóch pozostałych wpisów z “projektu dzielnicowego” nt Wrzeszcza.
Trzymajcie mapkę z zaznaczoną, opisaną wyżej trasą przez Wrzeszcz
Kilka (ważnych) słów na koniec
Tym samym “projekt dzielnicowy” zaczął się na dobre. Już niedługo będę opisywał i pokazywał kolejne dzielnice. Bądźcie czujni 😉
Aby być na bieżąco z nowymi artykułami na blogu, zachęcam do dołączenia do społeczności bloga. Możecie to zrobić klikając niżej “lubię to”.
Odkrywajcie Gdańsk, pokazujcie innym i cieszcie się tym! Pozdrawiam, Cześć!
